Gözümüz kulağımız tam kapanmada. Ama asıl tam kapanma ile olabilecek bir ekonomik yardımda. Mümkün mü? Tabiî ki mümkün… Ama olur mu? Orası muallak işte…
Vatandaş zaten darda, zorda, sıkıntıda. Elde yok avuçta yok. Al takke ver külah ile günü kurtarıyor adeta. Ama bunu anlayana, görene, bilene…
Şuan herkesin ihtiyacı olan şey en azından bir aylık döngüyü sağlayacak maddi destek. Kredi kartı ekstreleri bir ay ödenmediğinde ne olacak? Bankalar bizi bir ay idare edecek mi? Erteleme, öteleme olacak mı?
Sanmam… Borç katlanacak iyice içinden çıkılmaz bir hale gelecek ve daha büyük krizlere neden olacak…
Kimse de bunları yaşayacak takat yok!
Diğer yandan elimiz ayağımız bağlı.... Ne yana dönsek çaresizlik.
Devletin vatandaşını böylesine zora sokmaya, dara düşürmeye hakkı olmamalı! Devlet bugünler için vardır! Halkının, vatandaşının yanında olmalıdır…
İstediğimiz milyonlar değil, halkın en azından bir aylık geçim derdiğini giderecek destekler. Türkiye bu imkana sahiptir!
Bunu israflarınızdan, harcamalarınızdan görebiliyoruz!
Ne müteahhitlerin ne vergi borçlarını sildiniz!
Vatandaşı bir ay idare edemeyecek kadar yok yoksul, kör öksüz bir muz cumhuriyeti değiliz!
Sizin bir aylık desteğiniz nice ocakları sönmekten kurtaracakken göz göre göre bunu yapmamayı tercih etmeniz kabul edilebilir değil!
Bunun ne siyaset ile ne yönetim ile ne devlet adabıyla açıklaması olamaz!
Ülkenin kaynakları halk için kullanılmalıdır!
Halk hakkı olana layık görülmeli ve hakkı iade edilmelidir.
Vatandaş bugünler için vergi ödedi. Bugünler için devletine sahip çıktı. Ülkesinin ihtiyacı olan her anda görevini yerine getirdi.
Şimdi siz neredesiniz?
Pandemi ile mücadelede elinden geleni ardına koymayarak yurttaşın can siperhane duruşuna bir nebze katkı sağlamak için elinizi taşın altına koyacak bir defa da olsa almadan vereceksiniz, vermelisiniz.
Sadece vatandaşın sırtına yüklenmiş mücadele hiç kimseyi kurtarmaz!
Aynı gemideyiz diyorsunuz ya işte şimdi; YA HEP BERABER YA HİÇ BİRİMİZ zamanı!...