Evet bir maceranın daha sonuna geldik. Benim için koronavirüs günleri bitti. Umarım bir daha yaşamam… Kimse yaşamaz…
Karantinada geçirdiğim süre sonunda öğrendiğim en önemli şey maalesef ülke olarak bu tür krizlere çok ama çok hazırlıksız olduğumuz.
Test yaptırdım ve ‘pozitif çıkarsa aranıyorsun, negatif çıkarsa aranmıyorsun’ bilgisi ile sağlıklı bir sonuca ulaşmak için e-nabız uygulamasını takip ettim.
İlk etapta kan testime ilişkin sonuçlara sonrasında röntgen bilgilerime ulaştım ama tabi pek bir şey anlayamadım.
Sürüntü testinin sonucunu beklerken Ankara koduyla bir arama geldi ve testimin pozitif çıktığını öğrendim.
İl Sağlık Müdürlüğünden aradıklarını söylediklerinde şaşırdım ve kodun Ankara olduğunu belirterek nedeninin sordum (mesleki deformasyon soru sormadan görüşme yapmak pek mümkün değil benim için).
Hattın bakanlığa ait olması münasebetiyle kodun Ankara çıktığını anlattı saolsun ilgili görevli ve hemen ardından otomatiğe bağlamış gibi kronik rahatsızlığım bulunup bulunmadığı, düzenli ilaç kullanıp kullanmadığım gibi belli başlı soruları sorup, yönlendirmelerde bulundu. Filyasyon ekibinin geleceğini iletti ki aynı gün bir saat sonra arayan filyasyon ekibi evin önüne geldiklerini söyleyip beni de aşağı çağırdı. “Neden siz yukarı çıkmıyorsunuz?” soruma görevlinin yanıtı “Burası açık hava, daha iyi” oldu.
Ancak bu esnada evim 5’inci katta olduğu için dikkatli bir şekilde asansör kullansam da benimle birlikte asansöre binmek isteyenleri almamam ile apartmanda ‘koronalı krizi’ yaşandı. Haklı olarak insanlar, “Asansörü ilaçlatalım, defezenfekte edelim” korkusu yaşarken keyfi olarak kullanmadığımı mecbur kaldığımı anlatsam da pek etkili olamadım.
Filyasyon ekibi ile karşılaşmamam ise hayal kırıklığı oldu.
Gayet normal giyimli iki kadın ellerinde cep telefonu ile benzer kalıplaşmış soruları sorup, bilgilendirmeyi yaparak, telefonla görüştükleri doktordan aldıkları bilgileri aktardılar. Bir tane ilaç ve broşürü elime tutuşturup, iğne yaptırmam için hastaneye gitmemi söyleyerek uzaklaştılar.
Kaldım kendim ile baş başa…
İlaçlarımı düzenli kullanıp, uzmanlardan aldığım görüş doğrultusunda vitaminler ve takviye gıdaları tüketip, bol bol su içip, yemek yemeye gayret ederek ki iştahım pek kapandı denemez, dinlenerek bu süreci tamamladım.
Pek bir ağrım sızım oldu denemez. Hafif bir grip gibi geçirdim diyebilirim.
Arayan soran, merak eden etmeyen tüm dostlara da teşekkürler bu arada…
Sistem beni hastalık boyunca tek bir defa bile uzman bir doktor ile yüz yüze getirmedi! Evet aile hekimim aradı ancak oda klasik sorularını sorup yönlendirmelerini yaparak bir nevi prosedürü yerine getirdi diyebilirim.
Sorularıma yanıtlarımı gazetecilik mesleğim sayesinde temasta olduğum uzmanlar yanıtlayarak endişelerimi giderdiler.
Bu sistem böylesi bir hastalık için beni korkuttu diyebilirim. Ben bu kadar hafif atlatsam da milyonlarca insanın yaşamını yitirdiği böyle bir hastalık karşısında gördüm ki insanlar kaderi ile adeta baş başa...
Teşekkürederiz...
