Mehmet SELVİ

Açtı..

İşsizdi..

Yorgundu..

Bıkkındı..

Epilepsi hastasıydı..

Daha 20 yaşındaydı..

Yeni yıldan tek dileği bir iş bulmaktı..

Hasta bir annesi, ve kardeşi vardı..

Yemekhane kartında sadece 1 lirası kalmıştı..

Dayanamadı..

Sosyal medya hesabından ‘Gidecek yerim yok, yaşanmaya değer bir hayatımda’ diye son bir mesaj attı..

Ama kimse sesini duymadı..

Bir gece yarısı kendini Samatya kıyısından boğazın soğuk ve karanlık sularına bıraktı..

Cesedi 2 gün sonra bulundu..

Sibel Ünli..

7 Çocuklu dar gelirli bir ailenin 4. Çocuğu..

İstanbul’da Türk Dili ve Edebiyatı okuyor..

Hayata tutunma çabası, neşesi, duyarlı olması ile çevresinde tanınıyor..

Bir canlıya, yaradılana karşı olan yoğun bir sevgisi  de var tabi..

Hasta bir kedi görse, dersine, sınavına girmeyip, veterinere götürecek kadar kocaman yürekli..

Evsizlere, hasta yakınlarına çorba dağıtan ‘Sokak Lambası Derneği’nin de faaliyetlerinde gönüllü aktivisti..

Bir hayvanın, ihtiyaç sahibi bir barksızın, hatta bir hasta yakınının sesini duydu Sibel..

Ancak o kendi sesini duyuramadı kimseye, hiçbirimize malesef..

Aç kaldı, işsiz kaldı, parasız kaldı..

Cen sonunda dayanamadı ve canına kaydı..

Sibel Ünli’yi ölüme götüren birçok neden olabilir..

Bunun başında elbette yaşanan ekonomik kriz en önemlidir..

Devletin başındakilerin vebali de büyüktür..

Ancak Sibel ve Sibel gibilerin son dönemdeki intiharları, bizlere çok önemli insani değerlerimizi kaybettiğimizi gösteriyor..

Yardımlaşmayı unuttuk..

Sahip çıkmaktan korkar olduk..

Düşküne, yoksula el uzatmaktan imtina ediyoruz..

Kurban kesmenin amacını bir kenara bırakıp, etleri buzluklara istifliyoruz..

Ramazan’da zekat vermenin önemini kaybettik..

Komşumuz açken, tok yatar hale geldik..

Bir açı doyurmanın, ihtiyaç sahibine çare olmanın doyumsuz hazzını yitirdik..

En yakınımızın bile sorununu görmezden gelir durumdayız artık..

Sonuç olarak;

Lafı azla eveleyip gevelemeye gerek yok..

Bir baba, evladına harçlık veremediği, bir diğeri okul önlüğü alamadığı için intihar ediyor..

Başka bir baba iş bulamadığı için ailesini de katledip canına kıyıyor..

Yokluktan bir aile siyanürle yaşamına son vermek zorunda kalıyor..

Sibel de diğerleri gibi aynı kaderi paylaşanlardan biri sadece..

Yakın zamanda yaşanan trajik listeyi uzatmak da mümkün..

Biliyorum ki bundan sonraki süreçte de liste uzayıp gidecek..

Ancak biz insanlığımızı, insani değerlerimizi ne zaman hatırlayacağız?

İşte orası muamma, AZİZ DİN KARDEŞİM..