|
Ne ara bu kadar kötü olduk?
Ne ara bu kadar şiddet eğilimli bir topluma dönüştük?
Ne hale geldik!
Sevdiğimiz için öldürüyor, kıskandığımız için yok ediyoruz.
Sonra da af diliyor, “namus için, gurur için” diyoruz.
Ne zaman duracak bu vahşet?
Ne zaman ölmeden önce dinecek bu sessiz çığlıklar?
***
Böyle sevmeyin ne kadını ne de çocuğu!
Savunmayın yapılan tüm yanlışları…
Görmezden gelmeyin bu vahşeti…
Boş laflar etmeyin her tükenişten sonra…
Engelleyin, durdurun, yaşatın.
***
Bir gün Özgecan, bir gün Emine, bir gün Hatice…
Hepsi kadın, hepsi anne, hepsi genç kız, hepsi küçük çocuk.
Engelleyin, durdurun, yaşatın.
Başka da bir şey söylemeyin.
|
Teşekkürederiz...
